Ακόμα και με τα μάτια κλειστά, πάλι στον ήλιο δε μπορώ να κοιτάξω.
Με διαπερνά το φως και με καίει.
Ανοίγει μέσα μου λεωφόρους. Συνεχής ροή, αδιάκοπο κύλισμα.
Και γύρω του εγώ. Και μέσα του εγώ. Συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο. Οριοθετούμε ακριβώς το ίδιο σύνολο. Ατομικοί, ξεχωριστοί, διαφορετικοί, με μάζα, ή πυκνότητα, αλλοιωμένη κι όμως πορεία κοινή.
Η έκρηξη να σε τινάξει ψηλά. Αν δε σε έχει πρώτα διαμελίσει…
Με την ίδια χαρά, θα χαρώ το κάθε μου πεπρωμένο. Λάμπει και σκοτεινιάζει κι είναι πάντα πιο εύκολο στο ημίφως να δεις.
Να διακρίνεις. Να μπορέσεις να ξεχωρίσεις λεπτομέρειες, ανθρώπινες συμπεριφορές, σημεία κι όλα αυτά που στα δύο συντίθενται. Κι έπειτα σοφός, να ψάξεις, να μάθεις, να ενώσεις τελείες για να υποψιαστείς το Μέγιστο.
Στο τέλος του ενός, η Αρχή κάποιου άλλου.
Κάπως έτσι σχηματίζονται οι μεγάλες αλυσίδες της δικής μας ζωής.
Ας μείνουμε εδώ.
Απλοί, γελαστοί, φωτισμένοι. Έχουμε ήδη καταφέρει τόσα πολλά.
Ας κλέψουμε λίγη από τη ζέστη του ήλιου,
Κι όσο μέσα μας παλεύουν οι μεγάλες αντιδράσεις,
Εμένα αφήστε με,
Με έναν καφέ ελληνικό, σε ξεχασμένα ακρογιάλια,
να διαβάζω ακτίνες, πλανήτες
κι εκείνο το παλιό ραβασάκι, που πια κιτρίνισε
κι όμως ακόμα μέσα μου
ανατινάζει τα θεμέλια του Σύμπαντος.
Even with my eyes closed,again, I can`t look at the sun.
The light pierces through me and burns me.
It opens avenues in me. Continuous flow, non-stop scrolling.
And me, all around it. And inside of it I. We coexist in the same space. We limit ourselves
exactly the same set. Individual, distinct, different, with mass, or density,
altered but common course.
May the explosion blow you up. If he hasn`t dismembered you first...
With the same joy, I will rejoice in my every destiny.
It glows and dims and is always easier to see in the dim light. To distinguish. To be able to distinguish details, human behaviors, points and everything that is composed of the two. And then triple-wise, to search, to learn, to connect dots to suspect the Maximum.
At the end of one thing, the Beginning of another. This is how the great chains of our own life are formed.
Let`s stay here.
Simple, happy, enlightened. We have already accomplished so much.
Let`s steal some of the sun`s heat,
And while great powers are fighting within us,
leave me here,
With a greek coffee, on forgotten shores,
to read sunrays, planets
and that old love letter, which has now turned yellow
and yet still within me
it blows up the foundations of the Universe.