(7) TO unknown (orange)
Τελικά όλα ήταν αλλού.
Η σκέψη μπροστά
Η διδασκαλία κάπου πίσω, παλιά
Σε ποιητές και ζωγράφους
Τόσα χρόνια, όλοι ήταν δίπλα μου
Κι απ΄το χέρι με τράβαγαν μαζί τους.
Τίποτα δεν ήταν επιλογή μου.
Καμιά φορά, σταμάταγε το βλέμμα στα πορτοκάλια που κρέμονται απ΄ τα δέντρα.
Δεν είδα ποτέ, κάτι πιο όμορφο.
In the end, everything was elsewhere.
Thoughts ahead,
Teaching somewhere behind, long ago,
In poets and painters,
For so many years, everyone was beside me,
And they pulled me along with them from my hand.
Nothing was my choice.
Sometimes, the gaze would pause at the oranges hanging from the trees.
I have never seen anything more beautiful.
mx7taf5gqm|00008E9992D3|xanthie|articles|soma|5E825B06-4CF3-44DD-AD65-3D9FFD8939D4