Γυναίκα

Καταραμένη

Φυλακισμένη

Γυμνή

Κι αναίτια μόνη.

Γυναίκα και μοίρα

Φως και αέρας

Μα πάνω απ΄ όλα

Θάλασσα

Βαθιά και άγρια

Με νύχια μυτερά και μεγάλα

Πόδια στραβά

Και Χέρια καμένα

Με ουρά παγωνιού

Και πλάτη καμπούρα.

Λόγια ξόρκια ψευτιές

Γιορντάνια φυλαχτά

Το μεγάλο φίδι με την απεχθή γλώσσα

Και μια γάτα με μάτια κινέζικα

Λεπτή και αθόρυβη

Χίλια χρόνια να γλύφει τη γούνα της.

Χίλια χρόνια, έζησα μόνη, θαμμένη σε συντρίμμια, περνοδιαβαίνοντας στα χαλάσματα των ναών του μυαλού.

Χίλια χρόνια, κι άλλα χίλια, κι ακόμα δε με βρήκες…

Woman

Cursed

Imprisoned

Naked

And unreasonably alone.

Woman and fate

Light and wind

But most of all

Sea

Deep and untamed

With sharp, long claws

Legs crooked

Arms burnt

with a peacock’s tail

And her back, hunched.

Words, spells, lies

Charms, amulets

The big snake with the vicious tongue

And a cat with hooded eyes

Slim and silent

For a thousand years licking her fur.

A thousand years I’ve lived alone, buried in wrecks, wandering through the ruins

of temples of the mind.

A thousand years gone, a thousand years to come and yet

you haven’t found me…