Solitude

Solitude

Gray light

Not even a shadow

At least something to fear

It doesn`t get dark

The moment doesn`t change

Imprisonment

Endless sameness

Just after death

Not even your blood

flowing to feel

Not even the eye closing

or opening

You see constantly

Without the smell of burning flesh

Without carbon dioxide choking you

Always carrying

The rock

with the sins...

and yet

I was faithful,

and now,

simply,

dead

and alone again.

Ερημιά

Γκρίζο φως

Ούτε μια σκιά

Τουλάχιστον κάτι να φοβάσαι

Δε νυχτώνει

Δεν αλλάζει η στιγμή

Εγκλωβισμός

Απέραντο ίδιο

Ακριβώς μετά το θάνατο

Ούτε καν το αίμα σου

  Να νιώθεις να ρέει

Ούτε το μάτι να κλείσει

 Ή να βγει

Βλέπεις συνεχώς

Χωρίς μυρωδιά σάρκας να καίγεται

Χωρίς διοξείδιο να σε πνίγει

Κουβαλώντας πάντα

Το βράχο

με τις αμαρτίες…

κι όμως

ήμουνα πιστή,

και τώρα ,

απλά,

πεθαμένη

και πάλι μόνη.