(9) TO unknown (Memories)

Έφυγα.

Γύρισα.

Πια δεν πατώ.

Του Νου πατρίδες, στάχτες

Ονόματα ζοφερά

Καιροί αλλοτινοί

Ένα μεγάλο επιτραπέζιο παιχνίδι.

Στα χέρια κακού και καλού μεγάλου γίγαντα.

Ύπνος γλυκός,

γεμάτος όνειρα

και χρώματα

και θάλασσες βαθιές.

Μνήμες.

Νήμα ζωών.

Μνήμα ανθρώπων.

Ελλάδα, Αίγυπτος, μια μορφή παλιά

Βερσαλλίες κι ίσως ψηλά, στον ήλιο κοντά

εικόνα γυαλιστερή, μοναστήρια και κρύπτες.

Και κοντινή Ανατολή. Αρώματα βαριά,

λιβάνια, μπαχάρια, μαστίχα, καπνοί.

Βλέφαρα κλειστά, μετάξια κόκκινα και κίτρινες γραμμές.

Σε μαξιλάρι με τρέσα χρυσή,

θυμάμαι να ακούμπησα όλα μου τα βάρη.

I left.

I returned.

No longer stepping.

Homelands of the Mind, ashes

Names mournful

Otherworldly times

A grand board game.

In the hands of good and bad big giant.

Sweet sleep,

full of dreams

and colors

and deep seas.

Memories.

Threads of lives.

Tomb of people.

Greece, Egypt, an old form

Versailles, and perhaps high, close to the sun

a shiny image, monasteries, and crypts.

And the nearby East. Heavy scents,

frankincense, spices, mastic, and smoke.

Closed eyelids, red silks, and yellow lines.

On a pillow with golden trim,

I remember leaning  all my burdens.