Άναψαν  φωτιές να κάψουν τις μάγισσες.

Στους βωμούς κρανία σαπισμένα

Κεφάλια μισά

Κι ένα χέρι ν΄απλώνεται μισώντας τον κόσμο.

Το μάτι κατρακυλά στον ουρανό.

Απόψε είμαι εδώ.

ΕΓΩ

Όσοι κι αν είμαι

Όχι τώρα και πριν

Εδώ κι εκεί

Φαροφύλακας. Μην πέσει στο βράχο μου καράβι

Που ξεχάστηκε να κάνει κύκλους.

όμως

ίσως έτσι ξεχαστώ εγώ. Από μένα.

Και πέσω στα σύννεφα που με κυκλώνουν.

Ένα φιλί στη μάγισσα.

Στον αιώνα μας ζούμε όλοι.

Στους καθρέφτες της πορείας των εφιαλτών.

Fires were lit to burn the witches.

On the altars, skulls decayed,

Half heads,

And a hand reaching out, cursing the world.

The eye rolls into the sky.

Tonight, I am here.

I,

Whoever I may be,

Not now and not before,

Here and there,

A lighthouse keeper. Don`t let my ship crash into the rock

That forgot to make circles.

But

maybe that`s how I`ll forget. By myself.

And I`ll fall into the clouds that surround me.

A kiss to the witch.

In our century, we all live.

In the mirrors of the path of nightmares.