Για να βρούμε την αρχή,
(εάν υπήρξε κάποτε)
Να διαχωρίσουμε το χώρο από το χρόνο
Να επισπεύσουμε τη συνύπαρξη.
Περιμένοντας να βγούμε απ΄ τον κύκλο,
πάντα ο τελευταίος θα συγκρατεί τον πρώτο
και σ΄ όλα τα πτώματα θα πατάμε
για να συνεχίζουμε την πορεία μας.
Βήματα αργά προς κάτι ανύπαρκτο,
μέλλον που το πιστεύουμε
παρελθόν που νομίσαμε πως ζούμε.
Για όλους εμάς,
για να βρούμε τον υπόλοιπο του εμάς,
να κυλιστούμε μαζί του, πάνω ή κάτω,
Αλλά πάντα στο περισσότερο.
Στο φεγγάρι που γεμίζει
Προσευχήθηκα,
Κι έτσι
Πάλι κοντά σου θα έρθω
To find the beginning,
(if there ever was one)
To separate space from time,
To hasten coexistence.
Waiting to break free from the cycle,
the last will always hold the first,
and on all the bodies, we will tread
to continue our journey.
Slow steps towards something nonexistent,
a future we believe in,
a past we thought we lived.
For all of us,
to find the rest of ourselves,
to roll with it, up or down,
but always in the more.
In the moon that fills,
I prayed,
and so
I will come close to you again.
mx7taf5gqm|00008E9992D3|xanthie|articles|soma|34773063-FCF2-440D-8229-FE60FF6999D1