(3) TO unknown

Αποφάσισα να αλλάξω προσωπείο.

Να ενσαρκωθώ τον Ύψιστο.

Κι απ΄ τα χέρια μου να ξετυλίγονται σύννεφα πανιά

στο Βοριά π΄ ανεμίζουν

Και τα πόδια στηριγμένα στη γη

ίσα τα δάχτυλα που βρέχει η θάλασσα

στο κέντρο της γης

ο ομφάλιος λώρος λυτός κι αφημένος

απ΄ τον ήλιο να τρέφομαι

πέτρα λευκή στρογγυλή

κι όλα μέσα μου ακτινοβολούν τα μυστήρια

κι όλα γύρω μου

βλέπονται λέγονται ακούγονται

κι ύστερα κλείνω τα μάτια κι απλώς τα μυρίζω

η δύναμή μου τροχιά τους

η φυλακή τους πόρτα ανοιχτή στο άπαν

κι η ευχή ιερή και γεμάτη

Μισή Ψυχή Μισή Σάρκα κι Ολόκληρη Καρδιά

Στο Φιλί στο Μυαλό στο Φεγγάρι.

Αποφάσισα να γίνω Εγώ

Αποφάσισα να μείνω Εγώ

Αποφάσισα να ζήσω Εγώ

I decided to change my face.

To embody the Supreme.

And from my hands, to unfold clouds sails

in the North, where the winds blow,

And the feet anchored to the earth

the fingers just touched by the sea

at the center of the earth,

the umbilical cord loose and abandoned,

I fed by the sun,

a round white stone,

and all within me radiates mysteries,

and all around me

they can be seen, spoken, heard,

and then I close my eyes and simply smell them,

my power their orbit,

their prison a door wide open to the universe,

and the prayer sacred and full,

Half Soul Half Flesh and Whole Heart,

In the Kiss In the Mind In the Moon.

I decided to become Myself.

I decided to remain Myself.

I decided to live Myself.