(11) 12 love Poems

Είδα στα μάτια σου τη θλίψη.

Μια ολόκληρη ημέρα καρφωμένα  πάνω σου δάκρυα δυστυχίας

Μπηγμένα στη σάρκα σου .

Κι έπρεπε αυτός να είμαι εγώ.

Δεν το άντεξα.

Συγχώρα με αγάπη μου που έγινα εσύ.

Ξόρκιζα πάντα το κακό μ’ αυτό επέστρεφε σε μένα.

Θωρούσα σκοτάδι τριγύρω κι εσύ δεν έφεγγες .

Που ήσουνα? Σ’ έψαχνα και ξέφευγες. Γλιστρούσες στις σκιές.

Άγγελος ειδήσεων γεμάτων κεραυνών .

ΕΦΥΓΑ. ΓΙΑΤΙ?

Αναζητούμε ό,τι δεν πονά. Κρυβόμαστε και φιλάμε τις εικόνες.

Κι αν γεμίσουμε απ ΄ τα σάλια των άλλων?

Τι θα κάνουμε τα δικά μας? Θ αρχίσουμε να φτύνουμε?

Με πονάει εκείνη η παλιά πληγή. Μαχαιριά, δώρο θεού.

Πάλι δεν ήρθες… πάλι αλλού…

Σε ένα δικό σου άγριο και κοφτερό πλανήτη. Περπατάς γυμνός μα δε σ αγγίζουν τα βράχια.

Ήταν ένα και μόνο όνειρο διαφορετικό από τα’ άλλα.

Ήταν μαύρο και άσπρο, ερχόντουσαν κοντά , θα ενώνονταν

Μ ΄ εμένα στη μέση.

Μόνο μια φορά. κι η ένωση δεν έγινε ποτέ.

Πάντα στη μέση να περιφέρομαι,

Σε μια γραμμή που μου επιτρέπουν να κινούμαι.

 Πάντα στο τίποτα.

Ανεβαίνοντας στο φως, αν πριν πνιγόσουν, πιάνεσαι απ ΄ όπου βρεις. Να το θυμάσαι αυτό.

Έτσι κι αλλιώς, όλοι κάποτε θα φτάσουμε εκεί.

Απλά σε κάποιους , θα ζητηθεί να αδειάσουν τη σάρκα τους στο πέρασμα.



I saw the sorrow in your eyes.

An entire day pinned on you, tears of misery embedded in your flesh.

And I was supposed to be the one.

I couldn`t bear it.

Forgive me, my love, for becoming you.

I always cast spells to ward off evil, but it always returned to me.

I saw darkness around, and you didn`t shine.

Where were you? I searched for you, but you slipped away. You slid through the shadows.

An angel of news filled with thunder.

I LEFT. WHY?

We seek what doesn`t hurt. We hide and kiss the images.

And if we fill ourselves with the drool of others?

What will we do with our own? Will we start spitting?

That old wound hurts me. A stab, a gift from God.

Again, you didn`t come... again, somewhere else...

In a wild and sharp planet of your own. You walk naked, but the rocks don`t touch you.

It was a dream different from the others.

It was black and white; they approached, they would unite

With me in the middle.

Only once, and the union never happened.

Always wandering in the middle,

On a line that allows me to move.

Always in nothingness.

Climbing into the light, if you drown before, grab onto whatever you find. Remember that.

Anyway, we will all reach there someday.

Just in some, they will be asked to empty their flesh in passing.