Από την πίσω πλευρά του ματιού
Βλέπω
Εκρήξεις Αρτηρίες και Φωτεινά Περιγράμματα
Ένα καρφί τρυπάει τις αισθήσεις
Που χύνονται στο Νου
Ξεφεύγουν της ψυχής
Αγκαλιάζουν τον Έρωτα
γίνονται αισθήματα
Θνητοί ή Αθάνατοι, παραδίνουν τα όπλα,
Υποκλίνονται
Στην κάτω μεριά της γλώσσας
Γεύομαι
Τ΄ αποκαΐδια απ΄ τις καψαλισμένες Έννοιες
Οι φλόγες μας ζεσταίναν
μα ήταν ακόμα Αρχή.
Στη δύναμη του Κεραυνού,
απλώς υποταχτήκαμε
δυο τρύπες μικρές
(που είχα από παιδί, κανείς δεν ξέρει πώς,
ακριβώς πάνω απ΄ τ΄ αυτιά)
μου φέρνουν Λόγια δυσνόητα,
Δαιμόνων κι Αρχόντων,
Αφεντάδων.
Λαβύρινθοι, χαμένοι μέσα τους, χωρίς κουβάρια.
Και βρίσκουμε στους τοίχους τους νυχιές
από ζώα μεγάλα
Θηρία και Τέρατα.
Φωνές κακοποιημένων Εαυτών.
Κι έχω πάντα βαθιά μέσα στη μύτη
Μυρουδιές από Πορτοκαλάνθια
Θυμάρι και Ρίγανη,
Και Κάτι ακόμα, απροσδιόριστο
Μα τόσο οικείο,
Παλιό…
Απ΄ τις αναμνήσεις
Να βρω την Απόδειξη
Πως Ζούμε, Βιώνουμε, Υπάρχουμε
Εδώ;
Σ΄ ένα μόνο φυλλαράκι από Δυόσμο
Και λίγο Βασιλικό που μ΄ έμαθαν πάντα
να τρίβω, να τον μυρίζω
Απ΄ τις ίνες του δέρματος,
(μικρές γραμμές που ανάμεσά τους
περνά η σκόνη κι ο χρόνος)
Λεπίδα διαχώρισε το Διάφανο απ΄το Αόρατο
Το αίμα που κοχλάζει
Απ΄ τα κατεψυγμένα ωάρια
Μη φιλήσεις ποτέ τα χέρια μου
απ΄ τη μέσα τους πλευρά.
Στο σημάδι των Θεών,
στις πορείες Ζωής,
θα βρεις να εκφυλίζεται η λευκή μου σάρκα.
Ένας ακόμα θάνατος που δε σημαίνει το τέλος.
From the back side of the eye,
I see
Explosions Arteries and Bright Outlines
A nail pierces the senses
That spill into the Mind
Escape the soul
Embrace Love
become feelings
Mortal or Immortal, surrendering weapons,
Bowing down
On the underside of the tongue,
I taste
The leftovers from the scorched Concepts
Our flames warmed us
but it was still the Beginning.
In the power of Lightning,
we simply submitted
two small holes
(that I`ve had since childhood, no one knows how,
right above the ears)
bring me incomprehensible Words,
of Demons and Lords,
Masters.
Labyrinths, lost within them, without boundaries.
And we find on the walls their claws
from large animals
Beasts and Monsters.
Voices of abused Selves.
And I always have deep in my nose
Scents of Orange Blossoms
Thyme and Oregano,
And Something else, undefined
But so familiar,
Old...
From memories
To find the Proof
That we Live, Experience, Exist
Here?
On a single leaf of Mint
And a little Basil that I always
rub, to smell it
From the fibers of the skin,
(small lines among them
dust and time pass)
A blade separates the Transparent from the Invisible
The blood boils
From the frozen eggs
Never kiss my hands
on their inner side.
In the mark of the Gods,
on the paths of Life,
you will find my white flesh degenerating.
Another death that doesn`t mean the end.
mx7taf5gqm|00008E9992D3|xanthie|articles|soma|7527C97C-3666-42C7-A6D8-3AEB99976D6D