(6) TO unknown (small POINTS)

Από την πίσω πλευρά του ματιού

Βλέπω

Εκρήξεις Αρτηρίες και Φωτεινά Περιγράμματα

 

Ένα καρφί τρυπάει τις αισθήσεις

Που χύνονται στο Νου

Ξεφεύγουν της ψυχής

Αγκαλιάζουν τον Έρωτα

γίνονται αισθήματα

Θνητοί ή Αθάνατοι, παραδίνουν τα όπλα,

Υποκλίνονται

  

Στην κάτω μεριά της γλώσσας

Γεύομαι

Τ΄ αποκαΐδια απ΄ τις καψαλισμένες Έννοιες

Οι φλόγες μας ζεσταίναν

μα ήταν ακόμα Αρχή.

Στη δύναμη του Κεραυνού,

απλώς υποταχτήκαμε

 

δυο τρύπες μικρές

(που είχα από παιδί, κανείς δεν ξέρει πώς,

ακριβώς πάνω απ΄ τ΄ αυτιά)

μου φέρνουν Λόγια δυσνόητα,

Δαιμόνων κι Αρχόντων,

Αφεντάδων.

Λαβύρινθοι, χαμένοι μέσα τους, χωρίς κουβάρια.

Και βρίσκουμε στους τοίχους τους νυχιές

από ζώα μεγάλα

Θηρία και Τέρατα.

Φωνές κακοποιημένων Εαυτών.

 

 

Κι έχω πάντα βαθιά μέσα στη μύτη

Μυρουδιές από Πορτοκαλάνθια

Θυμάρι και Ρίγανη,

Και Κάτι ακόμα, απροσδιόριστο

Μα τόσο οικείο,

Παλιό…

Απ΄ τις αναμνήσεις

Να βρω την Απόδειξη

Πως Ζούμε, Βιώνουμε, Υπάρχουμε

Εδώ;

Σ΄ ένα μόνο φυλλαράκι από Δυόσμο

Και λίγο Βασιλικό που μ΄ έμαθαν πάντα

να τρίβω, να τον μυρίζω

  

Απ΄ τις ίνες του δέρματος,

(μικρές γραμμές που ανάμεσά τους

περνά η σκόνη κι ο χρόνος)

Λεπίδα διαχώρισε το Διάφανο απ΄το Αόρατο

Το αίμα που κοχλάζει

Απ΄ τα κατεψυγμένα ωάρια

Μη φιλήσεις ποτέ τα χέρια μου

απ΄ τη μέσα τους πλευρά.

Στο σημάδι των Θεών,

στις πορείες Ζωής,

θα βρεις να εκφυλίζεται η λευκή μου σάρκα.

Ένας ακόμα θάνατος που δε σημαίνει το τέλος.



From the back side of the eye,

I see

Explosions Arteries and Bright Outlines

A nail pierces the senses

That spill into the Mind

Escape the soul

Embrace Love

become feelings

Mortal or Immortal, surrendering weapons,

Bowing down

On the underside of the tongue,

I taste

The leftovers from the scorched Concepts

Our flames warmed us

but it was still the Beginning.

In the power of Lightning,

we simply submitted

two small holes

(that I`ve had since childhood, no one knows how,

right above the ears)

bring me incomprehensible Words,

of Demons and Lords,

Masters.

Labyrinths, lost within them, without boundaries.

And we find on the walls their claws

from large animals

Beasts and Monsters.

Voices of abused Selves.

And I always have deep in my nose

Scents of Orange Blossoms

Thyme and Oregano,

And Something else, undefined

But so familiar,

Old...

From memories

To find the Proof

That we Live, Experience, Exist

Here?

On a single leaf of Mint

And a little Basil that I always

rub, to smell it

From the fibers of the skin,

(small lines among them

dust and time pass)

A blade separates the Transparent from the Invisible

The blood boils

From the frozen eggs

Never kiss my hands

on their inner side.

In the mark of the Gods,

on the paths of Life,

you will find my white flesh degenerating.

Another death that doesn`t mean the end.

 

 



 

mx7taf5gqm|00008E9992D3|xanthie|articles|soma|7527C97C-3666-42C7-A6D8-3AEB99976D6D
Copyright © 2024 REON THEATRO Terms of use
We use cookies to personalize content and experience and analyze our traffic. We don't share any information with third parties. Google, youtube, and Facebook may collect some information. We are using google analytics, google maps, Facebook pixel, and youtube video player. If you continue to use this website, you agree with our terms.Ok